boekenkrant

Rhonda brengt de ultieme verwarring

30 december 2015
Stripjournaal

Wie is Rhonda? Aan het eind van het tweede deel van de gelijknamige strip dringt die vraag zich meer dan ooit aan de lezer op. De stoere Rhonda stapt in het leven van de stijlvolle filmster Dana Dane. Of is ze Dana Dane? Een interview met tekenaar Hans van Oudenaarden.

Afbeeldingsresultaat voor rhonda rebecca‘Ik hou ervan om de lezer op het verkeerde been te zetten’, zegt Van Oudenaarden.‘Als je aan het eind van deel één denkt dat je weet hoe het zit, moet je na deel twee weer compleet in verwarring zijn.’ Dat is zeker gelukt. Met een zwierig realistische tekenstijl met dikke lijnen trekt Rhonda je een filmisch verhaal in met onverwachte plotwendingen. De perspectieven en de beelden die dicht op de personages zitten geven het iets van een Amerikaanse comic.

Chicago, 1964. Rhonda probeert ervandoor te gaan met een koffertje met 500.000 dollar, eigendom van haar ex-vriend die voor de Maffia werkt. Op de vlucht in de trein ontmoet ze Edgar Villafranca, de gelikte agent van filmster Dana Dane. De filmster zelf is al een tijdje verdwenen, maar Rhonda lijkt sprekend op haar. Villafranca komt met het idee om Rhonda de plek van Dana Dane te laten innemen tijdens een glamourparty, zodat het voor de media lijkt alsof de filmster weer terug is en bij hem de kassa weer gaat rinkelen. Met een nieuwe jurk en een blonde pruik stapt Rhonda in het leven van Dana Dane. Maar de gelijkenis is wel heel treffend…

Rhonda kent een lange voorgeschiedenis. Tekenaar Hans van Oudenaarden is bekend van Bob Evers, de stripversie van de jeugdboeken uit de jaren vijftig. Maar nog voordat hij daaraan begon, ontstond Rhonda al, ergens midden jaren negentig. Hanco Kolk (bekend van S1ngle en Gilles de Geus) schreef het scenario, Van Oudenaarden maakte de tekeningen. ‘De basis was toen al de persoonsverwisseling’, blikt hij terug. ‘Een meisje aan de rand van de maatschappij dat de kans kreeg om het leven van een filmster over te nemen.’ Er zijn toen een aantal pagina’s gepubliceerd in het stripblad Sjosji. Maar toen dat blad ter ziele ging, was het ook meteen afgelopen met Rhonda.

‘Een paar jaar geleden kwam ik Hanco opnieuw tegen en hadden we het weer over Rhonda: “Weet je nog, dat was eigenlijk best goed. Daar zouden we weer iets mee moeten doen,” zeiden we tegen elkaar.’ En zo kreeg Rhonda een tweede leven en gingen Van Oudenaarden en Kolk voortvarend aan de slag met nieuwe pagina’s. ‘Na een pagina of vijf zei Hanco tegen me: “Je bent wel heel erg aan het afwijken van het verhaal. Misschien moet je het maar gewoon zelf gaan doen.” Hij had goed in de gaten dat Rhonda me gewoon heel goed lag.’

Zijn nieuwe strip brengt Van Oudenaarden nu ook de grens over, met als belangrijkste en tegelijkertijd moeilijkste markt Frankrijk. In Frankrijk worden strips gezien als kunst met een grote K. Wie een willekeurige Franse boekhandel binnen stapt vindt wanden met vele meters aan stripboeken. Zelfs in supermarkten zijn hele rijen strips te krijgen. Het zijn stuk voor stuk fraai uitgevoerde albums, in hardcover en met extra dossierpagina’s. ‘Traditioneel gezien is Frankrijk een onneembare vesting voor een Nederlandse tekenaar’, zegt Van Oudenaarden. ‘Ze hebben al heel veel, en de kwaliteit is ook nog eens heel goed.’

Toch is het hem gelukt om ertussen te komen, toen hij op een stripbeurs in contact kwam met een Franse uitgever. Die besloot de gok te wagen met Rhonda in Frankrijk, mooi uitgevoerd in hardcover en met dossierpagina’s, zoals de Fransen het gewend zijn. ‘Toen had ik ineens een strip in het Frans. En het verkocht ook nog’, glundert Van Oudenaarden. Op stripbeurzen in Frankrijk komt het publiek geïnteresseerd naar hem toe om een praatje te maken. ‘Ik probeer dan een gesprek aan te gaan in mijn beste Frans. Merci. Avec plaisir. Maar veel verder kom ik niet, haha.’

Als over een tijdje deel drie van Rhonda verschijnt, is het verhaal klaar en het boek dicht. Wat dan? Van Oudenaarden filosofeert hardop. ‘Waarom gaan mensen naar een film? Omdat bepaalde bekende acteurs erin meespelen. Dus zou ik niet een soort acteurs kunnen maken van mijn personages? Bijvoorbeeld dat het personage dat nu Rhonda is, dan een Middeleeuws meisje is.’ Hij ziet het al helemaal voor zich. ‘Dan heb ik mijn eigen cast van acteurs. Waarom niet?’

One comment on “Rhonda brengt de ultieme verwarring”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *