Strip De Ruyter herdenkt Tocht naar Chatham

350 jaar na de glorieuze Tocht naar Chatham van admiraal Michiel de Ruyter, wordt zijn aanval op de Engelse vloot in Nederland groots herdacht. Met een fijn onderdeel voor de stripliefhebbers: een nieuw album van De Ruyter van Herman Roozen en Pieter Hogenbirk.

Tekenaar Pieter Hogenbirk, schrijver Herman Roozen en inkleurder Lance Roozen bij de presentatie van het album in het Rijksmuseum. ©Stripjournaal

Juni 1667. Michiel de Ruyter vaart met zijn vloot de Theems op, en neemt daarna de Medway naar Chatham, de belangrijkste Engelse marinebasis. Daar vernietigt hij een groot aantal Engelse schepen en neemt de Unity en de Royal Charles, het trotse Engelse vlaggenschip, als prijs mee naar huis. Deze brutale heldendaad heeft voorgoed de naam van De Ruyter gevestigd en de oorlog tussen Nederland en Engeland beslist.

Het is niet alleen een mooi stukje geschiedenis, het is ook te lezen in het nieuwe stripboek van De Ruyter, dat speciaal gemaakt is om deze Tocht naar Chatham te herdenken. Het is onderdeel van een groot festival, waarbij zelfs een nieuwe vloot naar Chatham wordt gestuurd. Het stripboek is onder andere bedoeld om schoolkinderen kennis te laten maken met het verhaal van De Ruyter. Er is zelfs een Engelse versie voor de jeugd aan de andere kant van het Kanaal. Ook social media wordt ingezet: wie de leukste SnapChat-video maakt over de Tocht naar Chatham mag een kijkje gaan nemen bij de marine. De naam voor deze challenge (hoe kan het ook anders): SnapChatham.

De Ruyter als historische bron

De Stichting Michiel de Ruyter heeft dan ook scherp meegekeken of de strip historisch gezien klopt. Geen probleem voor scenarist Herman Roozen, want hij maakte De Ruyter altijd al vanuit historisch perspectief: ‘Anders hadden we er wel buitenaardse wezens in gestopt’, lacht hij. Maar toch moest er regelmatig iets aangepast worden: een vlag die niet klopte, een kleur die niet kon of een plotwending die niet helemaal in lijn was met het echte verhaal. Het is gelukkig niet ten koste gegaan van typische De Ruyter-grappen, zoals de Engelsen die al massaal klompen en tulpen beginnen te verkopen als de Hollanders eraan komen. ‘Je kunt je tenslotte maar beter aanpassen aan hun cultuur.’

Het is een bijzondere samenwerking tussen de Stichting Michiel de Ruyter en de stripmakers, die ervoor gezorgd heeft dat er voor het eerst sinds 2014 weer een nieuw album van De Ruyter is. Eigenlijk was de strip al gestopt, bij gebrek aan een voorpublicatie. Voor het eerst is het nu een compleet verhaal, in plaats van losse gags, en dat smaakt naar meer. Laat deze herdenking van de Tocht naar Chatham gelijk een wederopstanding zijn voor de strip De Ruyter.