stripnieuws

Gaat de klassieke avonturenstrip verdwijnen?

4 juni 2018
Stripjournaal

De manier waarop strips gemaakt worden, is ingrijpend aan het veranderen. Grote avonturenseries worden in de toekomst niet meer gemaakt. Dat zegt Ger Apeldoorn, auteur van het boek De Jaren Eppo. In plaats daarvan verschijnen er steeds meer losse verhalen. 'Ik zie de ontwikkelingen in Frankrijk.'

Martin Lodewijk (links) en Ger Apeldoorn signeren het boek 'De Jaren Eppo'. Foto: Alex Odijk

Martin Lodewijk (links) en Ger Apeldoorn signeren het boek De Jaren Eppo. Foto: Alex Odijk

Decennialang was het een bekende succesformule: bedenk een leuk stripfiguur, bouw er wat nevenfiguren omheen, laat hem of haar allerlei doldwaze avonturen beleven, en je kan jarenlang vooruit. Zo heeft Suske en Wiske inmiddels album nummer 344 bereikt. Maar die manier van strips maken is aan het kantelen, ziet Ger Apeldoorn. In Frankrijk worden steeds meer strips gemaakt die een verhaal vertellen. 'Dat loopt dan over drie albums en dan is het af. Als lezer weet je dan dat de hoofdpersoon ook dood kan gaan', zegt Apeldoorn in de Stripjournaal Podcast. 'Maar als je een serie leest, weet je dat het niet zo'n vaart zal lopen. Want er moeten nog tien albums komen. Ik vind dat daar een deel van de ouderwetsheid van de strip in zit.'

Lees ook: Typisch Vlaams: de familiestrip

Haas

Het tegenovergestelde van een avonturenstrip: Haas van Rob van Bavel en Fred de Heij.

Haas van Rob van Bavel en Fred de Heij.

Een goed voorbeeld van een strip die in de eerste plaats een verhaal vertelt, vindt Apeldoorn de strip Haas die in Eppo verschijnt. 'Het is een oorlogsstrip over het verzet in 1943. In de verzetsgroep Haas zit een fanatiekeling die niks anders wil dan alle Duitsers doodschieten. En een rabbijn die zich moet voordoen als katholieke priester om niet opgepakt te worden. Ze hebben voortdurend discussie over de manier van verzet plegen. ' De strip wordt geschreven door Rob van Bavel en getekend door Fred de Heij. 'Pas als Rob een nieuw verhaal heeft dat verteld moet worden, maakt hij een nieuw album.'

Maar ook een avonturenstrip kan deze manier van vertellen adopteren. Dat is bijvoorbeeld precies wat de reeks Amoras doet: een verhaal vertellen in zes delen, en dan is het af. De klassieke Suske en Wiske in een nieuw jasje, niet alleen omdat er meer geweld wordt gebruikt en omdat de tekenstijl volwassener en rauwer is, ook omdat het een afgerond verhaal is. Waarin personages dood kunnen gaan. Al blijkt ook hier de verleiding van het succes te groot, en verschijnt er een 'prequel' die het verhaal vertelt dat aan het eigenlijke verhaal vooraf ging. Dan komt het toch weer in de buurt van een serie...

Lees ook: 'Frankrijk is echt geen fort in stripland'

Gagstrips

En wat gebeurt er dan met de gagstrip, een genre dat Nederland tot nu toe beter lijkt te passen dan de klassieke avonturenstrip? Die blijft, denkt Apeldoorn, en daarnaast ontstaat dus de verhalende strip. 'Je maakt het toch niet omdat je er geld mee verdient. En als je het niet doet om rijk van te worden, doe je het dus omdat je iets te vertellen hebt. Ik zie in Frankrijk dat ze een groot episch verhaal neerzetten dat ertoe doet. En ik vind Eppo een van de weinige dragers daarvan in Nederland.'

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *