2018 was het jaar van het Burn-out Dagboek en van Bloesems in de herfst, het was het jaar van 60 jaar De Smurfen en 25 jaar De Rechter. En het was het jaar van graphic novels in de klas en keiharde stripbattles met boterzachte tatoeages. Kortom, luister mee naar een terugblik op 2018 met Seb van der Kaaden (StripGlossy), Margreet de Heer (Stripmaker des Vaderlands) en Hugo Seriese (De Lijn).
Onder andere de volgende onderwerpen komen aan bod:
'ik voelde bij de presentatie van de graphic novel lijst hetzelfde gemis van handvatten om over de stijl en de genre-aspecten van de strips te praten.' Ik kan niet anders doen dan dit beamen.En ik heb zeker nog geprobeerd om dit ter sprake te brengen. Wat mij ook opviel was dat de strip voor veel docenten een negatieve keuze is. niet omdat ze het mooi of literair vinden, wordt het lezen van strips toegestaan. Maar meer de overweging, dan lezen ze tenminste iets.
Voor Hugo: ik voelde bij de presentatie van de graphic novel lijst hetzelfde gemis van handvaten om over de stijl en de genre-aspecten van de strips te praten. Niet zozeer bij Margreet als bij de leraren zelf. Na afloop sprak ik een aantal van hen daar op aan en toen bleek dat ook bij de literatuurles de discussie over de vorm volledig weg is. het gaat alleen nog maar over de inhoud, waar gaat het over, wat vind je daar zelf van en wat doet het met je. Jiuw vergelijking met schrijfstijl maakt ik ook en werd volledig terzijde gelegd. Dat vinden kinderen tegenwoordig niet interessant meer. Of leraren vinden het niet interessant en gaan het maar uit de weg.
Nog even een aanvulling op wat er in de podcast is gezegd. Voor alle luisteraars van Stripjournaal.
- Het is niet helemaal waar dat De Generaal 15 jaar lang op de plank heeft gelegen. Het maandblad Por Dios! heeft een serieuze poging gedaan om de strip weer in het zonnetje te zetten. Plannen voor heruitgaven zijn er altijd geweest en door verschillende uitgevers bekeken, maar het is inderdaad waar dat uiteindelijk Seb van der Kaaden de beste papieren in huis had, waardoor hij de zegen kreeg van de dochters van Peter de Smet.
- De Stripschapprijs is inderdaad een oeuvreprijs, maar met dat verschil dat de Commissie voor de Stripschapprijzen het in hun ogen ideale moment kiest om de prijs uit te reiken. Het is dus niet een kwestie van dat je als stripmaker 'aan de beurt bent'. Dat is ook nooit zo geweest. Ieder jaar wordt er een unieke commissie samengesteld die dan weer unieke keuzes maakt.
- In dat verband komt er vast wel een ideaal moment voor Romano Molenaar en voor Henrieke Goorhuis, alleen staat zij nog helemaal aan het begin van haar carrière.
- Items die wij in de podcast hebben gemist, zijn de hoge Koninklijke Onderscheiding voor Eric Heuvel en de eerste echt succesvolle editie van Cross Comix, waar de strip in aanraking komt met andere kunstvormen en de maatschappij.
- De promotie van strips in Nederland is al jaren een heet hangijzer en met name Het Stripschap heeft er o.a. via De Stripdagen bij uitgevers op aangedrongen om niet alleen hun eigen uitgaven zo goed mogelijk te promoten maar ook om eventueel met andere uitgevers hiervoor plannen te ontwikkelen. Zo kwam Uitgeverij Silvester met de Stripboekgeschenkdagen, maar dat initiatief werd maar matig opgepakt en is een stille dood gestorven. De stripwereld heeft geen CPNB. Waar het kan, doet Het Stripschap veel promotiewerk, maar hun mogelijkheden zijn beperkt. Het is een vrijwilligersorganisatie.
- Tenslotte De Stripdagen. Het was duidelijk dat we als organisatie moesten wennen aan de enormheid van het evenement. Alles moet groter dan wat we op De Stripdagen doen. Uiteraard nemen we dat aspect mee op de volgende editie, op 23 en 24 maart in de Jaarbeurs in Utrecht.
Wat een buitengewoon leuke podcast weer en echt alles wat aan tafel is gezegd, is belangrijk en verdient een vervolg. Dat wordt straks weer leuk op De Stripdagen. Met Margreet en Robin, natuurlijk, maar Seb en Hugo zijn vast ook wel bereid om onderdeel te worden van het presentatieteam.
'ik voelde bij de presentatie van de graphic novel lijst hetzelfde gemis van handvatten om over de stijl en de genre-aspecten van de strips te praten.' Ik kan niet anders doen dan dit beamen.En ik heb zeker nog geprobeerd om dit ter sprake te brengen. Wat mij ook opviel was dat de strip voor veel docenten een negatieve keuze is. niet omdat ze het mooi of literair vinden, wordt het lezen van strips toegestaan. Maar meer de overweging, dan lezen ze tenminste iets.
Voor Hugo: ik voelde bij de presentatie van de graphic novel lijst hetzelfde gemis van handvaten om over de stijl en de genre-aspecten van de strips te praten. Niet zozeer bij Margreet als bij de leraren zelf. Na afloop sprak ik een aantal van hen daar op aan en toen bleek dat ook bij de literatuurles de discussie over de vorm volledig weg is. het gaat alleen nog maar over de inhoud, waar gaat het over, wat vind je daar zelf van en wat doet het met je. Jiuw vergelijking met schrijfstijl maakt ik ook en werd volledig terzijde gelegd. Dat vinden kinderen tegenwoordig niet interessant meer. Of leraren vinden het niet interessant en gaan het maar uit de weg.
Nog even een aanvulling op wat er in de podcast is gezegd. Voor alle luisteraars van Stripjournaal.
- Het is niet helemaal waar dat De Generaal 15 jaar lang op de plank heeft gelegen. Het maandblad Por Dios! heeft een serieuze poging gedaan om de strip weer in het zonnetje te zetten. Plannen voor heruitgaven zijn er altijd geweest en door verschillende uitgevers bekeken, maar het is inderdaad waar dat uiteindelijk Seb van der Kaaden de beste papieren in huis had, waardoor hij de zegen kreeg van de dochters van Peter de Smet.
- De Stripschapprijs is inderdaad een oeuvreprijs, maar met dat verschil dat de Commissie voor de Stripschapprijzen het in hun ogen ideale moment kiest om de prijs uit te reiken. Het is dus niet een kwestie van dat je als stripmaker 'aan de beurt bent'. Dat is ook nooit zo geweest. Ieder jaar wordt er een unieke commissie samengesteld die dan weer unieke keuzes maakt.
- In dat verband komt er vast wel een ideaal moment voor Romano Molenaar en voor Henrieke Goorhuis, alleen staat zij nog helemaal aan het begin van haar carrière.
- Items die wij in de podcast hebben gemist, zijn de hoge Koninklijke Onderscheiding voor Eric Heuvel en de eerste echt succesvolle editie van Cross Comix, waar de strip in aanraking komt met andere kunstvormen en de maatschappij.
- De promotie van strips in Nederland is al jaren een heet hangijzer en met name Het Stripschap heeft er o.a. via De Stripdagen bij uitgevers op aangedrongen om niet alleen hun eigen uitgaven zo goed mogelijk te promoten maar ook om eventueel met andere uitgevers hiervoor plannen te ontwikkelen. Zo kwam Uitgeverij Silvester met de Stripboekgeschenkdagen, maar dat initiatief werd maar matig opgepakt en is een stille dood gestorven. De stripwereld heeft geen CPNB. Waar het kan, doet Het Stripschap veel promotiewerk, maar hun mogelijkheden zijn beperkt. Het is een vrijwilligersorganisatie.
- Tenslotte De Stripdagen. Het was duidelijk dat we als organisatie moesten wennen aan de enormheid van het evenement. Alles moet groter dan wat we op De Stripdagen doen. Uiteraard nemen we dat aspect mee op de volgende editie, op 23 en 24 maart in de Jaarbeurs in Utrecht.
Wat een buitengewoon leuke podcast weer en echt alles wat aan tafel is gezegd, is belangrijk en verdient een vervolg. Dat wordt straks weer leuk op De Stripdagen. Met Margreet en Robin, natuurlijk, maar Seb en Hugo zijn vast ook wel bereid om onderdeel te worden van het presentatieteam.