Grote zorgen om Kuifje
Het is misschien wel het grootste stripfiguur van West-Europa, maar er is reden om ons zorgen te maken om Kuifje. Na het overlijden van Hergé zijn de rechten op Kuifje via enkele omwegen terecht gekomen bij Moulinsart, het bedrijf van Nick Rodwell, de nieuwe man van Hergé's weduwe Fanny. En die springt niet zuinig om met het kapitaal.
In deze podcast hoor je Kuifje-liefhebber Jean-Pierre Levée, die het boek De verdwenen miljoenen van Kuifje geschreven heeft. Met zijn achtergrond in de financiële sector was hij de ideale man om in de boeken van Moulinsart te duiken. Maar van wat hij daar aantrof, wordt hij niet vrolijk. Het geld gaat er harder uit dan het binnenkomt, en dat heeft gevolgen voor het merk Kuifje. Gebeurt er wel genoeg om de nalatenschap van Kuifje ook stevig te verankeren bij de jeugd? En waarom maakt Moulinsart enorme ruzie met uitgerekend de grootste Kuifje-fans?
Overigens heeft Moulinsart de naam verandert in het onuitspreekbare Titinimaginatio. Jean-Pierre Levée doet in zijn boek de geschiedenis van de rechten van Kuifje uit de doeken, en werpt een voorzichtige blik in de toekomst. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als in 2054 de rechten vrij komen?
Stripdagen Haarlem
Ook bellen we even met Martijn Daalder, die samen met Erik de Graaf de creatieve leiding van de Stripdagen Haarlem op zich gaat nemen. De volgende editie is van 31 mei t/m 2 juni, en het idee is om de stripmakers meer centraal te stellen. Wat betekent dat, en wat kunnen we verwachten van de toekomst van Stripdagen Haarlem? Een gesprek waarin tafelheer Jacarrino Dost in een stevige woordenwisseling met Martijn Daalder terecht komt.
Links
Bammerdebam van Jacarrino Dost, elke maandagavond live
Robin praat over strips met Stijlpastoor Arno Kantelberg, in een podcast van BNR
Presentatie: Robin Vinck
Tafelheer: Jacarrino Dost
12 comments on “Grote zorgen om Kuifje”
Geef een reactie
Volg stripjournaal
Abonneer
Ik reageer op een oud artikel, maar oudbolligheid is wel wat de toon slaat. Eerst hebben we het over Storm en Gilles de Geus, toch wel behoorlijk oude materie. Dan komt dhr. Daalder erin met een meer moderne blik en hebben we het over Bechdel en Sattouf. Bechdel kent iedereen van één ding (en dan heeft 90% de desbetreffende strip nooit onder ogen gehad), en Sattouf is precies van het kaliber hoogdravende biografische strip met middelmatige tekeningen. Die worden graag gelezen door de zogenaamde kenners, en helemaal niet door de rest van de wereld. Wil je die beurs houden over wat er nú speelt in de stripwereld, ook internationaal? Dan nodig je een auteur van Webtoons uit. Die worden per miljoenen gelezen. Manga eveneens. We leven nu zo'n 40 jaar in de opmars van de manga, en zo'n 20 jaar in de opmars van de strip op het internet. En inderdaad, de Nederlandse strip die ik het meest recent heb gelezen was een Engelstalige webcomic. Ook op Webtoons staat minstens één Nederlandse auteur met een zeer respectabel lezersaantal (en een strip die niet om door te komen is, naar mijn mening).
Beide kanten zitten in hun eigen wereldje, geen van welke nou echt modern is. Al kan ik de steek naar de VPRO-mentaliteit wel waarderen, want met zijn fijngevoeligheid loopt Daalder ook alleen maar achter de feiten aan. Of het nou oude mannetjes zijn die naar de stripbeurs komen voor bepotelde exemplaren van Sjef van Oekel, of oude mannetjes die op zoek zijn naar de veredelde sferen van de amateuristisch getekende boodschap-strip, vitaler wordt het publiek er niet van. Wat dat betreft sluit ik me aan bij Jean-Marc van Tol hierboven (en nog bedankt voor het gesigneerde exemplaar).
Dan heb ik goed nieuws voor je Henk, want maandag komt er een podcast online met Marissa Delbressine, over haar Webtoons-strip. En we hebben ook al eens een podcast gemaakt over Webtoons met Coco Ouwerkerk: https://stripjournaal.com/2022/03/10/coco-ouwerkerk/
Ik heb het geluisterd inmiddels en hou mijn hart vast. Martijn is niet de meest tactische man uit de stripwereld. Ik mag dat wel, maar zoals het al snel uit de bocht vloog met de co-host, zo zie ik het wel vaker uit de bocht vliegen. Vanaf het begin ben ik naar alle edities van de Stripdagen Haarlem geweest. Hoogtepunt was het feest in Café Studio dat helemaal uit de hand liep. Sinds 2012 ben ik er nog maar mondjesmaat geweest sinds Tonio het organiseerde. Ik denk niet dat wij met Fokke & Sukke (waarvan tweederde uit Haarlem komt) nog van de partij zullen zijn. Alle goede bedoelingen van Maartijn ten spijt: ik denk niet dat het ooit nog wat wordt.
Nog even over de Stripdagen Haarlem: vele jaren werden enkele van de populairste stripmakers gewoon niet meer uitgenodigd of genegeerd. In een van de de post-Corona edities (ik denk 2018) heb ik zelf maar wat tekenaars uitgenodigd om mee te doen in Café Studio aan de Groet Markt: Gerrit de Jager (Doorzon). Mark Retera (Dirk-Jan) en Windig & De Jong (Heinz). Vooral dat laatste duo was schrijnend: hoewel Heinz gewoon werd gebruikt in uitingen, waren René en Eddy niet uitgenodigd. Maar nog stommer: ik denk dat je met Dirk-Jan en Fokke & Sukke zo'n beetje de helft van de markt van verkochte boeken dekt. Nooit begrepen hoe je het in je hoofd kon halen om ons gewoon te negeren. De laatste editie ben ik maar helemaal niet meer gegaan. Van de drie Fokke & Sukke-auteurs heeft alleen Bastiaan even over de Grote Markt gelopen om een kijkje te nemen, waarna hij een visje heeft gehaald en weer terug naar zijn bezoek was gegaan. Asl Martijn zegt dat hij al alle uitgevers en makers gesproken heeft: ons niet en mij ook niet als uitgever. Terwijl ik nog steeds een van de weinige uitgevers ben die steevast in de CPNB Top 60 staat in de drukste periode van het jaar. Volgens mij is er geen nekele stripuitgever die dat lukt. Nou ja, soit. Boeien. Volgende keer komt Aimée. Ik heb haar in haar enquête ook gezegd dat het allemaal paarlen voor de zwijnen is. Je uitsloven voor de Nederlandse strip is trekken aan een dood paard. Ze kan beter mooie dingen maken voor het buitenland.
Ik vrees dat hij andere uitgevers ook niet heeft gesproken. Behalve misschien Sigge Stegeman, die alleen uitgever in naam is. Ik ken aardig wat makers. Daarvan heeft hij er geen één gesproken
Beste Jean-Marc, ik wil toch nog even reageren en wat rechtzetten. Je haalt wat dingen door elkaar:
- De eerste post-corona-editie van Stripdagen Haarlem was 2022, in 2018 had nog nooit iemand van corona gehoord.
- Mijn eerste editie was in 2016, niet in 2012.
- Ik kan me goed herinneren dat we tijdens mijn eerste editie in 2016 contact hebben gehad over jouw deelname aan SH, nadat je al had aangegeven met Catullus geen stand te willen huren op de beurs. Je had er even geen zin in, noch in een eigen feestje, en dat is je goed recht. Of dat met mij te maken had, weet ik niet, dat zul jij beter weten dan ik.
- In 2018 is Heinz nergens gebruikt door SH in uitingen, zoals jij beweert. Frankenstein was het thema, Schwantz de huistekenaar. Verder waren René en Eddie net als alle andere gasten gewoon, net als elk jaar, uitgenodigd voor de openingsavond en andere evenementen zoals de kick-off, waar René in elk geval zeker aanwezig was (Eddie zat denk ik in Amerika).
- Populaire tekenaars zijn nooit genegeerd, maar kregen ook geen voorkeursbehandeling – in elk geval niet onder mijn directie – boven andere tekenaars. Tekenaars die een expo hadden, kregen logischerwijs wél meer aandacht. En dat veel aandacht ook uitging naar grote internationale gasten als Mézières, Attanasio of Rosinski, ook bij pers en publiek, lijkt me óók niet meer dan logisch.
Goede groet,
Tonio
Hey Robin, dit is wel een historische editie van het Stripjournaal, hoor! Een hele goede analyse van Jaccarino over de manier waarop je het Nederlands beeldverhaal weer wat populairder kan maken, de reactie van Martijn Daalder op het commentaar op de 'veranderingen' rond Stripdagen Haarlem en natuurlijk de blik achter de schermen van de wereld van Kuifje. Wat heeft de schrijver er een goede kijk op. Mooie editie dus.
Vreemd genoeg wordt in deze podcast een gesprek met iemand van Stripdagen Haarlem altijd een conflikt. Overigens terecht dat Jaccarino terug werd gefloten want dat sloeg nergens op.
Het kijkje in de keuken van de rechtenhouders van Kuifje was zeer informatief en tegelijkertijd verbijsterend. Kortom weer een prima aflevering.
Waarom sloeg het nergens op, Otto?
Interessant. Ik ben tijdens mijn 7-jarige directeurschap van Stripdagen Haarlem een aantal malen te gast geweest in het Stripjournaal, telefonisch én in de studio, en ik noch mijn gastheren m/v hebben ooit iets gemerkt van zo'n conflict waar jij het over hebt.
Hoi Robin,
Martijn Daalder, toch? Niet Maarten?
Ik ga luisteren. Heb ter voorbereiding het boek over Kuifje al voor de helft gelezen.
Je hebt gelijk. Het is aangepast.