Aimée de Jongh strijdt voor de strip
Sinds het winnen van de Stripschapprijs in 2022 is Aimée de Jongh op een missie. Ze heeft het prijzengeld van 2000 euro gebruikt om de Grote Stripmakers Enquête op te zetten. Met de uitkomsten in de hand pleit ze voor meer professionalisering en fondsen voor stripmakers. In deze podcast praten we met Aimée over wat er na de enquête allemaal gebeurd is.
Zo heeft de Grote Stripmakers Enquête ervoor gezorgd dat ze in gesprek is met de CPNB, de club die bijvoorbeeld de Boekenweek organiseert. Waarom zouden strips daar niet bij kunnen? En Aimée de Jongh is uitgenodigd op het ministerie van OCW. Daar blijken ze best positief te staan tegenover het idee van een subsidie voor strips. Maar over wat voor strips hebben we het dan? En wat kan de stripwereld zelf doen om het werk voor stripmakers te verbeteren?
Hommage Eric Schreurs
Verder bellen we met Leon Verhoeven van Reboot Comics over de hommage voor Eric Schreurs. Voor dat boek loopt een crowdfunding, maar die staat nu al op 250 procent. Wat gaat er met al dat extra geld gebeuren?
Ook aandacht voor de crowdfunding van Margreet de Heer voor het tweede album van Mijntje.
Presentatie: Robin Vinck
Tafelheer: Kees de Boer
Links
Meer over De Grote Stripmakers Enquête
Het hommagealbum als eerbetoon aan Eric Schreurs
Crowdfunding van Margreet de Heer voor Mijntje
Word Vriend van de Show
Wil je horen wat we nog meer besproken hebben met Aimée de Jongh? Ze is nu aan het werken aan een stripbewerking van een boek dat wereldwijd bekend is. Word Vriend van de Show en krijg toegang tot de exclusieve podcast waarin Aimée meer vertelt over haar nieuwste project.
12 comments on “Aimée de Jongh strijdt voor de strip”
Geef een reactie
Volg stripjournaal
Abonneer
Over Asterix, de verhalen van Goscinny zijn het beste, maar alle “ouderen” die de Goscinny verhalen gewend zijn vinden de veranderingen misschien ook moeilijk, ik in elk geval wel 🙂
De witte iris vond ik in elk geval een fijne verassing.
Wat ik lastig vind aan deze / dergelijke discussies dat het gelijk de vraag opwerpt wie dan een professionele stripmakers is. Iemand die dat zegt? Dan ben ik het morgen ook. Iemand die van een kunstacademie komt? Iemand die kwaliteit maakt? Wei bepaalt dat dan? Ik denk dat we veel beter kunnen zorgen voor een basisinkomen voor elke Nederlander. Dan kan iedereen zelf bepalen waar hij vervolgens zijn dagen mee vult.
Nu wordt het probleem wel bij uitgevers gelegd, maar eigenlijk ligt het probleem veel meer bij de boekhandel. Strips zijn daar enorm onderbelicht en dat maakt dat de boeken matig tot slecht verkopen. Hierdoor worden ook niet genoeg inkomsten gegenereerd waardoor de uitgever hogere prijzen kunnen betalen. Dus lijkt mij dat probleem veel nijpender dan het inkomen van de auteur, want dat is gerelateerd aan de inkomsten van die auteur. Las ook ergens dat zelfs stripwinkels van nieuwe titels er soms maar twee tot vijf van inslaan en slecht wordt nabesteld. Lijkt me dus handig om daar eens naar te kijken, want zolang daar geen verandering in komt gaan de betalingen niet omhoog. En daarnaast is er nog een probleem. Er zijn uitgevers die per kwartaal wel 80 nieuwe vertaalde titels de markt op slingeren waar ze veel ruimte in beslag nemen in de schappen. Ook dat drukt op de inkomsten van auteurs/uitgevers.
Mooie aflevering! Ik wil even twee zaken toevoegen. In verband met de cover van het boek De verdwenen miljoenen van Kuifje door Jean-Pierre Levée speelt mee dat er natuurlijk geen tekening uit het Kuifje universum kon of mocht gebruikt worden. Vaak worden boeken over Hergé voorzien van tekeningen door Stanislas. Dat had ook gekund, het is een keuze. Overigens is er wel een vormgever aan te pas gekomen.
Verder nog over Hachette, dit enorme concern heeft een niet onaardige strip catalogus met o.m. Asterix, maar ook Lucky Luke, Buck Danny, Jeremiah, Blauwbloezen, Michel Vaillant. Dus ook de strip is binnen Hachette best wel 'groot'. Zij verzorgen ook de distributie, o.a. van Kuifje auto's.
Het is sowieso fijn om op deze manier op de hoogte gehouden te worden van belangrijke ontwikkelingen in de stripwereld. En Robin solo geeft meer ruimte aan die belangrijke ontwikkelingen. Het programma fungeert daardoor ook meer als een eye-opener. Dus meteen het werk van Nova de Hoo opgezocht en meer van dat soort dingen. Het commentaar van Kees de Boer, toch een man uit de praktijk, zegt boekdelen. Hij houdt iedereen een spiegeltje voor en dat is hard nodig.
Erg genoten van deze aflevering.
Tafelheer Kees de Boer was een uitstekende toevoeging en Aimée een geweldige gast.
De discussie over subsied was intressant en deed mij denken aan lang geleden toen ik een poging deed om beroepsacteur te worden. Ik was in 3 theater producties opgeklommen naar een productie van Aike Dikszwager, toen hoofd regiseur van het Nationale Toneel (De Zaak Oppenheimer stond daar los van). Ik merkte op voor de aanvang van de première dat er een viertal stoelen leeg waren, Aike stond toevallig achter mij en schoot redelijk uit zijn slof. "Met modern toneel moet je blij zijn als er meer mensen in de zaal zitten dan er op het podium staan. Uiteindelijk bleker alle voorstellingen volledig uitverkocht maar ik was daar wel van geschrokken. Na de première deed Aike mij een aanbod om voor hem te komen werken. De betaling was nogal matig en dat zag hij natuurlijk. "Je moet er gewoon tv en film bij gaan doen, daar is het geld," zei hij. Ik besloot het te onderzoeken maar na een reclame, een bedrijfsfilmpje en een pilot voor een Engelse comedy en een hoop gezeik met mijn casting bureau over betalingen hield ik het voor gezien en ben ik het vak nooit in gegaan. Inmiddels bestaat het gesubsidieerde toneel niet meer en zijn er nog nauwelijks toneelvoorstellingen.
Als er geen publiek voor is, hoe mooi het ook is, dan heeft het helaas geen bestaansrecht. Haal je subsidie weg dan heeft ook niemand meer de kans om kennis te maken met deze vertelvorm. Uiteindelijk is promotie volgens mij de enige oplossing. Ik hoor het van stripwinkeliers, dan komt een graphic novel voorbij in een tv programma en loopt een groep naar de stripwinkel maar je ziet ze nooit meer terug. Maar het helpt wel natuurlijk.
Daarnaast zijn strip duur in de aanschaf (o.a. door de papierprijs en belasting) en mensen hebben steeds meer moeite om rond te komen.
Het blijft moeilijk maar ik hoop dat strips blijven bestaan en juich ieder initiatief toe.
Niets ten nadele van Aimée's fantastische werk om te willen bewerkstelligen dat tekenaars een stabiele financiële basis krijgen voor hun harde werk maar ligt de kern van het probleem dat een leefbaar minimum zonder subsidies in het Nederlandse taalgebied niet haalbaar is aan de staat van ons zó gekoesterde medium? Het beeldverhaal krijgt het simpelweg niet voor elkaar om aan populariteit te winnen. De grote schuldigen hiervoor zijn, afgezien van de slechte zichtbaarheid van het product en het achterhaalde negatieve imago, het conservatieve uitgiftebeleid van de heersende uitgeverijen die alleen nog maar cateren aan een generatie van dinosauriërs die vooral meer van hetzelfde willen lezen...
IS toch echt niet zo, Bjorn. Er is een enorme variatie aan strips. Populariteit in het algemeen heeft te lijden onder de povere publiciteit voor strips in alle grote media. Daarnaast heeft Nederland in vergelijking met het buitenland, op een paar uitzonderingen na, te weinig stripfiguren van naam.
Er LIJKT een enorme variatie in strips in Nederland doordat er meer gepubliceerd wordt dan er momenteel lezers zijn. Ik durf hardop te beweren dat het leeuwendeel van de reeksen waarop wordt ingezet kopieën zijn van populaire titels van oudsher. Iedere uitgever heeft een Blake en Mortimer kloon in huis, een Jeremiah, een Adelaars van Rome. En men grijpt alleen naar die oorspronkelijke titels. De, soms betere, nieuwkomers laat men links liggen. Het gebrek aan publiciteit en zichtbaarheid is absoluut een gigantisch probleem. Daardoor vinden titels die over de grenzen gigantische oplages en verkoopcijfers kennen hier nooit een publiek en trekt een uitgever vaak na één of twee delen de stekker eruit. Voor jeugd zet men in op oubollige troep als S&W, Donald Duck en laat men het betere werk links liggen. Van Raina Telgemeier's werk worden wereldwijd miljoenen exemplaren verkocht. In Nederland raken we de twee vertaalde boekjes aan de straatstenen niet kwijt. Niet omdat het aan kwaliteit ontbreekt. Nee, het wordt hier totaal niet kenbaar gemaakt dat het bestaat. Titels als Giant Days en Lumberjanes worden in Nederland uitgegeven door een boekuitgever die bij de release van hun nieuwe titels de stripwinkels nota bene buiten schot hield en de boeken onceremonieel in de achterste schappen van de boekhandel pleurde. Het zal je niet verbazen dat ook deze meermaals onderscheidden titels geen tweede deel zullen kennen in een Nederlands vertaling. En zo gaat het al jaren mis met dit medium. En het kan verdomme wel. Met wat aandacht van de media kan een kwaliteitsstrip wél een breder publiek bereiken. Kijk naar Aimée's Dagen van Zand. Mensen zijn er anderhalf jaar lang in alle vormen van de media mee om de oren geslagen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik weet bovendien zeker dat het merendeel van de kopers helemaal geen striplezer is. Maar waarom blijft het dan bij die ene titel? Waarom heeft die lezer dan niet de behoefte om deze opstap voort te zetten naar een volgende prachtige leeservaring? Waarom bereikt een Galapagos of een Aaron niet net zo'n groot publiek? Omdat ook de media alleen maar wil meerijden op succes en er zelf helemaal niet in geïnteresseerd is om iets succesvol te maken.
Fijne aflevering weer. Aimée is zo'n enorme aanwinst voor de Nederlandse stripwereld. Goed dat zij jonge stripmakers zoals Nova de Hoo op een voetstuk zet en aangeeft hoeveel geweldige stripmakers er op Artez zitten. Nodig je haar een keer uit voor de podcast, Robin? Er zit zo ontzettend veel talent in de nieuwe garde dat de toekomst van de strip in NL er volgens mij best rooskleurig uitziet. Vaak hoor je negativiteit over "de Nederlandse strip" maar de positiviteit van Aimée de Jongh is erg fijn om te horen. Het verandert wel, maar dat is prima. Tijden veranderen. Verder vind ik dat stripverzamelaars altijd extra moeten betalen voor een tekening. Een boek signeren is een kleine moeite, maar tekenen is een vak. Het is kunst, en voor kunst moet betaald worden, zo simpel is het. Ik hoop dat de "ik verwacht een gratis tekening" cultuur snel verandert. Als verzamelaar / liefhebber hoor je te begrijpen dat je best wat extra mag betalen voor een tekening.
Verder is dit zeker geen sneer naar Seb en Margreet, maar het is wel fijn dat de interviews nu goed te volgen zijn. Voorheen was dit nog wel eens ietwat chaotisch. 😉
Fijne aflevering weer met tal van interessante onderwerpen. Het Asterix-album is voor mij misschien wel het beste album van 2023; heerlijk hoe de wildgroei aan coaches in dit album op de hak worden genomen. Om in de Asterix sfeer te blijven in relatie tot het gesprek met Aimée de Jongh; of er moet een toverdrank worden uitgevonden voor de tekenaars in Nederland OF er zal inderdaad meer moeten worden samengewerkt met instanties zoals bijvoorbeeld het CB. Wat Aimée doet is goud; een goede netwerk (buiten de bestaande kaders) kan echt zorgen voor het verschil. En natuurlijk top dat de vorige uitzending voor de nodige discussie heeft gezorgd. Juist waar het oncomfortabel voelt, daar zit de groei (zou zo een motivatie-coach kunnen worden;-) ) Heldhaftige groet, Jacarrino (BammerdeBam.nl)
Mooie reactie!