boekenkrant

Vergeten Amerikaanse historie in stripvorm

11 mei 2015
Stripjournaal

Soms is een strip meer dan een stripverhaal. Soms laat het je kennis maken met een vergeten maar prachtig en indrukwekkend verhaal uit de geschiedenis. De Wezentrein van Philippe Charlot en Xavier Fourquemin is zo’n strip. Het vertelt het hartverscheurende verhaal van weeskinderen die van de Amerikaanse oostkust naar de westkust werden gebracht, en die alles wat ze nog hadden achter zich moesten laten.

de wezentrein cover

New York 1920. Jim wordt samen met zijn broertje, zusje en een groep andere kinderen uit een weeshuis geplukt en op de trein gezet richting het westen van Amerika. Het is een van de treinen van de Orphan Train Riders, een organisatie die tienduizenden straatkinderen naar het westen brengt. Waar ze een nieuwe familie krijgen, maar waar ze ook vooral zullen dienen als goedkope werkkrachten.

Dit verhaal is gebaseerd op een vergeten stukje Amerikaanse geschiedenis: tot 1929 hebben deze treinen echt gereden en brachten ze tienduizenden kinderen van de dichtbevolkte oostkust naar het platteland aan de westkust. Daar konden de pioniers nieuwe werkkrachten goed gebruiken. De kinderen werden op een podium op het dorpsplein gepresenteerd, en geïnteresseerde dorpelingen konden daar hun adoptiekind kiezen.  Niet zelden werden broertjes en zusjes uit elkaar gehaald, om elkaar nooit meer terug te zien. Ze werden liefdevol opgenomen in hun nieuwe familie, maar moesten ook hard meewerken op de boerderij. Het ruwe verlies van hun roots heeft veel kinderen stevige trauma’s opgeleverd; alle banden met het verleden moesten ze verbreken, en foto’s of andere dingen van hun ouders moesten ze weggooien.

De Wezentrein volgt de reis van Jim, die hard zijn best doet om met zijn broertje en zusje samen te blijven, maar er niet in lijkt te slagen om voor zichzelf een mooie toekomst te regelen. Het mooie aan dit stripverhaal is dat je niet alleen de onzekerheid van de kinderen tijdens die reis ziet, maar tussendoor ook beelden uit het heden krijgt. Beelden van een breekbare, teruggetrokken oude man, waarvan je al snel ziet dat het Jim is. Het geeft het hele verhaal een diepere laag. Je realiseert je dat dat jochie in die trein daarna nog een heel leven heeft gehad. Een leven waarin het blijkbaar niet al te best is gegaan, omdat het trauma van de wezentrein veel schade heeft aangericht. Deel 4 maakt zijn verhaal nu compleet.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *