De duistere krachten van de Victoriaanse tijd
Met haar lange zwarte jas, zwarte, golvende haar, hoge hoed en mysterieuze ogen maakte ze vorig jaar haar entrée in de stripwereld: Guardian, een mysterieuze agente van Scotland Yard in het Victoriaanse Engeland. Niemand weet wie ze echt is. Maar in het net verschenen tweede deel van Guardian wordt een tipje van die sluier opgelicht.
‘Magie vind ik leuk. Net als in Harry Potter is er een hele wereld die we eigenlijk niet zien.’ Het was voor tekenaar Robbert Damen dan ook vanzelfsprekend om zijn hoofdrolspeelster bovennatuurlijke krachten te geven. Guardian heeft een staf met magische krachten, kan mensen dingen doen vergeten en ziet cruciale informatie in visioenen. Haar tegenstanders zijn weerwolven, golems of meermannen. Daarmee is Guardian de enige echte fantasystrip van Nederlandse bodem. ‘Als je alles maar serieus probeert te beredeneren is er geen lol aan,’ zegt Damen. ‘Ik heb mijn kinderen proberen wijs te maken dat ik vroeger piraat was. Dat heb ik volgehouden tot ze vijf waren. Toen prikte hun oma die illusie door.’
Tot een paar jaar geleden werkte Damen nog voor een bedrijf dat 3D-sculpturen maakt voor pretparken. Daarnaast werkte hij thuis als illustrator voor vooral educatieve uitgaven. Het idee van een lang stripverhaal spookte al langer door zijn hoofd, en na een eerste mislukte poging besloot hij zijn baan op te zeggen en er gewoon voor te gaan. ‘Als je het er steeds maar bij blijft doen, komt er nooit wat van. Ik kon even vooruit met mijn illustratiewerk, dus besloot ik de rest van mijn tijd aan die strip te besteden. Als ik het toen niet had gedaan, was het er misschien nooit meer van gekomen.’
Naast Guardian schrijft Damen scenario’s voor het weekblad Donald Duck, tekent hij de strip Finn & Fab voor Just Kick It (een voetbalblad voor de jeugd) en maakt hij illustraties voor educatieve doeleinden, zoals wiskunde- en geschiedenisboeken. Het levert allemaal heel vriendelijke tekeningen op, totaal niet geschikt voor de rauwe verhalen van Guardian. Damen heeft dan ook een beetje moeten zoeken naar de tekenstijl voor zijn strip. Toen hij Hellboy van Mike Mignola nog eens doorbladerde, viel het kwartje.
Zo ontstond langzaam zijn hoofdpersonage. Ze is een soort beschermengel, vandaar de naam Guardian. In de eerste schetsen was het nog een man, maar een vrouw bleek beter te werken. Damen: ‘Ik wilde met een gedenkwaardige scène beginnen. Guardian lijkt dan eerst een man, maar eenmaal ontkleed ziet de glurende Sir Godfried dat het een mooie vrouw is.’ Het Victoriaanse tijdperk, met haar klassieke kostuums en deftige Britse elite, was een decor dat Damen al langer aansprak. Het was ook de ideale achtergrond voor de magische krachten van Guardian.
Guardian is een mysterie. Ze duikt ineens op, met hoge hoed en grote ogen, maar niemand weet eigenlijk waar ze vandaan komt. Ook Damen in eerste instantie niet. ‘Tijdens het signeren vroegen mensen vaak wat haar achtergrond is. Toen ging ik er zelf dus ook over nadenken.’
En zo ontstond voor Damen een steeds completer beeld van zijn hoofdpersoon. ‘Ik had het in het tweede verhaal helemaal uit de doeken kunnen doen, maar dat is zonde. Dus ik ga nu langzaam hints geven.’
Op de laatste pagina geeft Guardian ineens iets uit haar familiegeschiedenis prijs. Het zorgt ervoor dat je bij het dichtslaan van het album blijft nadenken. Maar de lezers moeten nog even wachten. Robbert Damen grijnst geheimzinnig. ‘Het zit wel allemaal al in mijn hoofd.’