GENOMINEERD: Tibet
Tot aan de prijsuitreiking op de Stripdagen behandelt Stripjournaal elke zaterdag één van de genomineerden voor Album van het Jaar. Vandaag de eerste: Tibet van Mark Hendriks. Oftewel: een arthouse-film in stripvorm.
De graphic novel Tibet neemt je mee naar een land dat na een burgeroorlog wordt beheerst door verschillende geloofsgroepen, met elk hun eigen interpretatie van het boeddhisme of iets dat daarop lijkt. Je maakt kennis met Musha, een slagersdochter die samen met haar buurvrouw op pad gaat om af te komen van rode vlekjes op haar lichaam, veroorzaakt door een kwade demoon. Door het klooster van een bijzondere lama te schilderen, zal de demoon verdwijnen. Haar moeilijke tocht op weg naar het klooster wordt bevolkt door religieuze sektes, esoterische kaarten, vijandelijke soldaten, sneeuwstormen en dromerige hallicunaties.
Tibet is een dikke pil. Het is niet een stripboek dat even lekker weg leest. Het is wel een verhaal dat je meeneemt naar een wondere wereld waarin mensen volledig varen op hun geloof in bovennatuurlijke krachten en oude boeddhistische gebruiken. Het is fascinerend om te zien hoe elk onheil wordt bezweerd met een soort toverformule, of het Tibetaanse mantra om mani padme hum dat vele pagina's doorklinkt. En steeds opnieuw wordt er weer iets geofferd om de goden maar gunstig te stemmen.
Tegelijkertijd zijn het vooral de hoge geestelijken die naar hartelust misbruik maken van de goedgelovigheid van de bevolking om groepen tegen elkaar op te zetten, krom te praten wat recht is en andere mensen voor hun eigen genot te gebruiken. Het geeft het boek een opvallende psychologische en maatschappijkritische ondertoon mee.
Het is een verhaal dat je aan het denken zet, maar het is ook een verhaal waar je je hoofd goed bij moet houden. De zwierige zwart-wit tekeningen zitten soms vol detail en emotie, op een ander moment zijn het grote zwarte vegen waar je zelf een vorm uit moet destilleren. Artistiek erg bijzonder en mooi, maar het komt de leesbaarheid niet altijd ten goede. Het is meer een boek voor de doorgewinterde striplezer of de kunstliefhebber, dan voor het grote publiek.