GENOMINEERD: Verkild Hart

Tot aan de prijsuitreiking op de Stripdagen behandelt Stripjournaal elke zaterdag één van de genomineerden voor Album van het Jaar. Vandaag: Verkild Hart.

In Verkild Hart volg je de overpeinzingen van een man in de veertig die in een stevige midlife crisis terecht lijkt te zijn gekomen. Goede baan, twee prachtige dochters, een vrouw met wie hij bijna in scheiding lag maar waarmee hij de weg omhoog weer heeft gevonden. En toch knaagt er iets. Hij filosofeert over het leven en de dood en zijn gedachtekronkels gaan daarbij alle kanten uit. Absurdistisch, surrealistisch en soms weer opvallend down to earth. Maar steeds met een soort sombere sluier eroverheen.

Het maakt van Verkild Hart een vreemd en zwaar stripboek. Het ene moment tekent Johan de Moor een goed herkenbare kantoorsituatie in kaarsrechte hokjes, het volgende moment zit je in gedachtes over een bloederige wereldgeschiedenis met kaders die alle kanten uit gaan. De tekenstijl wisselt voortdurend, en hier en daar worden er zelfs foto's gebruikt of wordt er uitgebreid om de hokjes heen getekend.

De tekeningen zijn artistiek gezien een bijzonder mooie prestatie. Ze zorgen ervoor dat je elke bladzijde weer in een nieuwe wereld stapt, maar dat vraagt wel wat veel van de lezer. Het boek wordt een soort filosofisch document. En ook al komt het einde niet helemaal onverwacht, pas dan snap je wat je de hele tijd gelezen hebt.

En hoe zwaar en moeilijk dit stripboek soms ook is, hier heeft de jury gelijk: na de eerste keer heb je het gevoel dat je het nog maar eens moet lezen.