Paul Geerts: 'Ik volg Suske en Wiske niet meer'
Voor Paul Geerts is zijn tijd als tekenaar van Suske en Wiske definitief een gesloten hoofdstuk. In een openhartig interview met stripspeciaalzaak.be laat hij weten dat hij Suske en Wiske niet meer volgt. En voor het eerst gaat hij in op de turbulente periode bij Studio Vandersteen die leidde tot Wiske in korte rokjes en het ontslag van Marc Verhaegen.
'Ik volg Suske en Wiske niet meer. Ik heb het losgelaten', vertelt Geerts. 'De uitgeverij is wel zo sympathiek om me van elk nieuw album vijf exemplaren op te sturen. Maar ik sla die albums niet eens meer open. Ik voel me er namelijk niet goed bij. Die reeks is altijd mijn kind geweest en aan die periode is een einde gekomen.'
In 1972 heeft Paul Geerts Suske en Wiske overgenomen van Willy Vandersteen. Toen Vandersteen in 1990 overleed, kreeg Geerts de leiding over de studio.
De laatste jaren van Paul Geerts
Geerts beschrijft in het interview hoe eind 2000 Standaard Uitgeverij aan de familie Vandersteen liet weten dat Suske en Wiske te oubollig waren geworden. Enkele maanden later werd Geerts ontboden bij de notaris die het testament van Willy Vandersteen beheert. 'Ik was op dat moment aan het album Volle Maan bezig. De toon werd op die vergadering meteen gezet toen ze tegen mij begonnen met 'Allez, volle maan...wat is dat voor iets? Een weerwolf? Waar ben je nu eigenlijk mee bezig?'' Er werd besloten dat Geerts met onmiddellijke ingang niet meer aan de reeks Suske en Wiske mocht komen.
Dan volgt een opmerkelijke passage waarin Geerts vertelt dat hij toch elke dag naar de studio bleef gaan, en dat hij op den duur maar de fanmail deed om toch iets te doen te hebben. In 2002 ging hij dan met pensioen, en werd hij opgevolgd door Marc Verhaegen. Over zijn opvolger zegt Geerts nu: 'Met hem is het pijlsnel naar beneden gegaan. De verhalen werden helemaal anders en niemand kon hem nog volgen.'
Gigantische missers
Het verklaart een hoop van de onrust in die periode. Zo verschijnt Wiske ineens in een kort rokje met naveltruitje in een poging de strip te moderniseren, wat voor veel ophef zorgt. Niks voor Paul Geerts om dat te laten gebeuren, en hij heeft zich er destijds dan ook al kritisch over uitgelaten. Maar nu we weten van die bijeenkomst bij de notaris, is duidelijker vanuit welke hoek deze moderniserende wind kwam waaien. De verkleinde rol van Geerts bij de studio verklaart ook hoe het kon gebeuren dat gigantische missers als De ongelooflijke Thomas en De blote Belg het schopten tot volwaardig Suske en Wiske-verhaal. Van de hand van Marc Verhaegen, maar met de naam van Geerts op het titelblad.
Toch klopt er iets niet helemaal aan Geerts' verhaal. Hij zegt dat hij werkte aan Volle Maan toen besloten werd hem van de reeks af te halen. Toch zijn er daarna nog verhalen verschenen die onmiskenbaar van zijn hand waren, zoals De mompelende mummie en De vogels der goden. Zijn echte laatste verhaal -zegt hij zelf ook in het interview met stripspeciaalzaak.be- was Lilli Natal. Bovendien bleef Geerts na zijn pensioen jarenlang signeren op stripbeurzen als 'de peetvader van Suske en Wiske', naast Marc Verhaegen en later Peter van Gucht en Luc Morjeau.
Misschien is Geerts toch minder hard aan de kant gezet dan het verhaal over de notaris doet vermoeden, maar duidelijk is dat zijn invloed binnen de studio in die jaren behoorlijk achteruit was gegaan. Inmiddels is hij bijna tachtig jaar oud, en geniet hij voornamelijk van zijn pensioen door te reizen en te schilderen.
Lees hier het volledige interview bij stripspeciaalzaak.be, waarin Paul Geerts ook over de reeks Amoras zegt: 'Ik weet niet of Willy Vandersteen daarmee akkoord zou zijn geweest.'
Paul Geerts was samen met Vandersteen Suske en Wiske. De albums die Geerts maakte waren erg goed. De verhalen waren mooi en hij tekende goed. Inderdaad was het zonde dat Geerts de albums niet meer kon maken.
Eeuwig zonde dat Paul Geerts niet langer nieuwe albums van Suske en Wiske kon uitbrengen, ongeacht de achterliggende reden. Sinds zijn vertrek is de kwaliteit van de albums naar mijn idee zeer hard achteruit gegaan. De albums van Geerts voelen voor mij als jeugdsentiment, waarbij Suske en Wiske prachtige reizen maakten en spannende avonturen beleefden in een meer realistische setting. Dankzij Paul Geerts keek ik telkens weer uit naar het nieuwe album. Tegenwoordig zijn de nieuwe Suske en Wiske albums niets meer dan een hoopje oninteressante hersenspinsels van auteurs die koste wat het kost zogenaamd "hippe" teksten willen overbrengen die nooit en te nimmer kunnen tippen aan de avonturen die Geerts heeft uitgebracht. De auteurs die na Paul Geerts kwamen kunnen geen van allen het echte Suske en Wiske gevoel overbrengen op de lezer. Nogmaals: eeuwig zonde!
Ik heb na het stoppen van Paul geen album meer gelezen, de hele visie is er uit. De parel in de lotusbloem is nog steeds het grootste meesterwerk van zijn hand en die heb ik ook mogen laten signeren door hem. Ik denk niet dat de serie nog toekomst heeft en nu puur teert op herdrukken.
Jammer dat hij op is gehouden.
Ik heb hem in het echt gezien!
Op het stripboeken festival in Kampen