In 'Wol' voel je het onheil pagina voor pagina naderen

De familie Van Mergaerts zit al generaties lang in de wolhandel, maar alles wordt anders als er een 'totaalmachine' wordt aangeschaft om mee te gaan in de moderne tijd. In prachtige en soms duistere tekeningen geeft Aart Taminiau in Wol een beeld van de omwentelingen van de industriële revolutie.

Het verhaal begint als neef Alphons aanklopt bij zijn familie omdat zijn vader met de noorderzon is vertrokken, en hij een inkijkje krijgt in het familiebedrijf waar zijn oom directeur is. De wolhandel staat op de drempel van de nieuwe tijd, want met de machine die net is aangeschaft moet de zaak een bloeiende toekomst tegemoet gaan. Maar niemand weet eigenlijk goed met de machine om te gaan, en al gauw staat de hele zaak op ontploffen. De onzekere tijden van verandering hebben ondertussen ook hun weerslag op de familie. In een sfeer van achterdocht is niemand nog zeker van zijn eigen positie.

Zwart-wit
Wol is zeker geen klassiek stripverhaal. Het heeft een artistieke en literaire inslag, en het verhaal lees je daardoor eigenlijk een beetje tussen de regels door. En ook al is dat verhaal soms wat moeilijk te volgen, Taminiau weet meesterlijk een sfeer over te brengen. Een briljante vondst hierbij is om een deel van de pagina's wit te laten, en een deel zwart te maken. De zwarte delen op de pagina's beschrijven de scènes waarin duidelijk wordt dat de zaken steeds slechter gaan. Naarmate het verhaal vordert, worden de zwarte vlakken ook steeds groter. Je voelt het onheil pagina voor pagina naderen en de onmacht van de familie Van Mergaerts is overduidelijk.

Het boek is uitgevoerd in een mooie stijlvolle hardcover met opgeplakte voorplaat in een zee van mat oranje. Tegelijkertijd doet deze cover helaas ook wat oubollig aan. Maar laat je er niet door tegenhouden, dit verhaal verdient het om gelezen te worden. Aart Taminiau heeft hiermee ondubbelzinnig zijn visitekaartje afgeleverd in de stripwereld.